4 lipca 1945 roku USA, Wielka Brytania, Francja i ZSRR podpisały porozumienie o utworzeniu stref kontroli nad terytorium Austrii. Podział ten został zatwierdzony w trakcie konferencji poczdamskiej.
Podział Austrii w latach 1945-55 na 4 strefy [1]
Wiedeń został podzielony pomiędzy 4 okupantów.
Podział Wiednia w latach 1945-55 na 4 strefy [1]
Na terenie Austrii pozostały siły zbrojne okupantów. Początkowa ich ilość, tj. 700 tysięcy żołnierzy została stopniowo zredukowana do 60 tysięcy. [8] W 1946 w Austrii mieszkało 7,0 mln osób.
W roku 1945 w obozie wojennym w Cherbourg wśród innych więźniów na zwolnienie czekał zakonnik, franciszkanin o. Petrus Pavlicek, który w okresie wojny pracował jako sanitariusz. Ojciec Pavlicek w niewoli przeczytał broszurkę poświęconą objawieniom w Fatimie. Zrozumiał wtedy, że zdarzenia drugiej wojny światowej, których był świadkiem, były przepowiedziane już w 1917 roku przez Matkę Najświętszą oraz można było ich uniknąć, gdyby ludzie posłuchaliby Maryjnych próśb.
o. Petrus Pavlicek [4]
Po wyjściu z obozu o. Pavlicek udał się do Mariazell, austriackiego sanktuarium maryjnego, na dziękczynną pielgrzymką za bezpieczny powrót z niewoli. Przed cudownym obrazem „Wielkiej Patronki Austrii” usłyszał słowa:
„Czyńcie, co wam mówię, a będzie wam dany pokój" [2]
Słowa te zrobiły na zakonniku wielkie wrażenie. Zastanawiał się, jak można byłoby w sposób pokojowy wywalczyć suwerenność ojczyzny.
W dniu 2 lutego 1947 roku o. Pavlicek zorganizował pokutną krucjatę różańcową. Zakonnikowi zależało na max zaangażowaniu Austriaków w idee krucjaty. W tym celu pielgrzymował po parafiach z figurką Matki Boskiej Fatimskiej, głosił rekolekcje i wiele kazań. Jego wizytom w poszczególnych parafiach nieraz towarzyszyły nieprawdopodobne zdarzenia.
Kiedy w listopadzie 1947 roku krucjata liczyła 500 członków, kardynał Theodor Innitzer, późniejszy arcybiskup Wiednia, oficjalnie zaakceptował jej działalność. [8] W 1949 roku Krucjata roku została zatwierdzona przez Austriacką Konferencję Biskupów, zaś biskupi aktywnie włączyli się w jej propagowanie. Cele krucjaty to:
- modlitwa i pokuta w imieniu tych wszystkich, którzy zapomnieli o Bogu,
- modlitwa o pokój na świecie,
- modlitwa o wolność dla Austrii.
Do krucjaty dołączyli najwybitniejsi politycy w Austrii, jak minister spraw zagranicznych Leopold Figli oraz kanclerz Julius Raab z Austriackiej Partii Ludowej OVP.
Leopold Figl, kanclerz Austrii 1945-53, Julius Raab,
min. spraw zagran. 1953-57 [6] kanclerz Austrii w latach 1953-61 [5]
W 1950 roku o. Pavlicek zorganizował Maryjną Procesję Światła w intencji wyzwolenia Austrii. Dziesiątki tysięcy ludzi, głównie członków Pokutnej Krucjaty Różańcowej, przeszło ze świecami i różańcami po wiedeńskim Ringu od Votivkirche do klasztoru Franciszkanów. W procesji wziął udział kanclerz Leopold Figl, Julius Raab oraz przywódcy Austriackiej Partii Ludowej. [7]
Do końca 1950 roku liczba członków Krucjaty wzrosła do 200 tysięcy, w 1952 roku było ich 340 tysięcy, a w maju 1955 roku przekroczyła pół miliona. Dzięki o. Pavlickowi i jego Krucjacie 8 grudnia znów stał się dniem wolnym od pracyjako wotum ofiarowane Maryi przez Austriaków w 100 rocznicę ogłoszenia dogmatu o Jej Niepokalanym Poczęciu
Rząd Austrii do 1955 około 30 razy podejmował nieskutecznie próby rozmów z Mołotowem, radzieckim ministrem spraw zagranicznych. " ... Po Wielkanocy 1955 roku przed kolejną turą moskiewskich rokowań Raab i szef austriackiego MSZ Leopold Figl poprosili o. Pavlicka i wszystkich członków Krucjaty o modlitwę. "Proszę się modlić! Niech wszyscy członkowie Krucjaty się modlą" - powiedział Raab. O łaskę dla narodu austriackiego gorąco modlił się sam Raab. I wtedy stał się cud. 13 kwietnia - w dzień fatimski - Sowieci nagle i niespodziewanie zmienili zdanie. Po uzyskaniu sowitego odszkodowania zgodzili się opuścić Austrię. ... " [7]
W kwietniu 1955 r. delegacja rządu Austrii wyjechała do Moskwy i powróciła z dokumentem gwarantującym Austrii wolność. 15 maja został podpisany układ państowy. Minister Leopold Figl przemawiając powiedział:
„ Dziękując Bogu Wszechmogącemu, podpisujemy umowę i z radością wołamy:
Austria jest wolna !”[2]
W polskim dzienniku ustaw w 1957 opublikowano Traktat Państwowy w sprawie odbudowy niezawisłej i demokratycznej Austrii podpisany w Wiedniu dnia 15 maja 1955 r.
" ... Kanclerz Raab poprowadził dziękczynną modlitwę 12 września podczas maryjnej uroczystości Fest-Maria-Nahme we Wiedniu. "Jesteśmy wolni! Dziękujemy Ci za to, Maryjo!"- powiedział na koniec.... " [7]
W dniu 19 października tego roku Austrię opuścił ostatni żołnierz radziecki. W dniu 26 października 1955 Austria ogłosiła wieczystą neutralność.
Po 8 latach modlitw krucjata zwyciężyła, ale historycy szacują, że poparło ją 10% społeczeństwa oraz oficjalnie została zaakceptowana przez lokalny episkopat oraz najwyższe władze państwowe.
[1] Okupacja aliancka Austrii
[2] Cud austriacki
[3] Petrus Pavlicek
[4] Petrus Pavlicek
[5] Julius Raab
[6] Leopold Figl
[7] Wymodlona wolność
[8] Besetztes Nachkriegsösterreich
